مشخص کردن مقصد

به کجا می خواهیم برویم ؟  بهشت یا جهنّم ،

آیا می دانیم بهشت کجاست و چه نعمت هایی در آنجاست و یا جهنم کجاست و چه عذاب هایی دارد؟

اصلا ببینیم هر کدام چه جایی است و با شناخت تصمیم بگیریم و راه درست را انتخاب کنیم و برویم.

بدانیم که آتش جهنم صد ها بار سرد شده و به دنیا آمده ، یکی از آتشهای شدید که ما می شناسیم خورشید است که از آن فاصله بسیار دور می تواند پوست را بسوزاند و باعث گرمازدگی و حتی مرگ شود .

   حالا تصور کنید حرارت خورشید را صد برابر کنند و بخواهند ما را در داخل آن آتش عذاب کنند و بسوزانند (هنوز نزدیکش نشده باشیم خاکستر می شویم چه رسد به این که در داخل آن افکنده شویم)

((روزى رسول خدا، (ص)  ، نشـسته بود كه جبرئيل افسرده و محزون خدمت مباركشان رسيدند.

  پيغمبر فرمود: اى جبرئيل چرا افسرده و محزوني ؟

   گفت: اى محمد، (ص) ، چرا چـنـين نباشـيم در صورتى كه امروز گذاشته شد دَمهاى جهنم.

و از بهشت ، گذشته از نظر لطف و عنایت خدا و مثال های قرآن در باره درختان میوه و رودهای جاری و ... همین بس که اگر تمام خوبیهای دنیا را جمع کنی به یک تار موی حور العین(خدمتکاران بهشت) نمی رسد .

 امام علی (علیه السلام) در این زمینه می فرمایند: اگر تمام نعمت های دنیا جمع بشود در برابر بهشت ناچیز است و اگر تمام بلاها و گرفتاریهای دنیا جمع بشود در مقابل جهنم ناچیز است.

حال خوب بیندیشیم که به کجا می خواهیم برویم ، بهشت یا جهنم.

  حال اینکه چیز هایی که درباره بهشت گفته می شود مثالهایی است دنیایی که ما درک کنیم و گرنه نعمتهاي بهشت چیزهاي دیگری است که در مخیله ما هم نمی گنجد (مثل اینکه شما کودکتان را می خواهید برای واکسن زدن ببرید ولی او نمی داند واکسن چیست و چه خوبیهایی برایش دارد ، شما مجبور می شوید به او بگوييد که اگر بیایی برایت مثلا پفک یا لیسک می خرم  این پفک و لیسک همان نعمت هایی است که خدا مثال می زند (حوریه یا درختان پر میوه و آبهای روان از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر و یا قصر ها و ...) و حال آنکه نعمت اصلی بهشت نظر لطف و محبت خدا نسبت به بندگانش می باشد.)

   اگر راهمان را انتخاب کردیم و تصمیم گرفتیم به بهشت برویم و هدف ما اینست ، باید بدانیم که چه باید بکنیم و چطور می شود به بهشت رفت.

    (بهشت را به بها می دهند نه به بهانه)

   باید خودمان را برای رفتن به بهشت پاك كنيم (تصور کنید شخص محترمی شما را به مهمانی دعوت کرده باشد ، اما شما لباسهایتان به شدت کثیف باشد (مثلا گِل و لاي لجن به لباس شما پاشیده شده باشد) آیا حتی اگر آن شخص از روی لطف و محبت شما را به داخل منزل دعوت کند ، شما وارد می شوید؟! یا عذر می خواهید تا لباسهایتان را تعویض و بدنتان را بشوئید! ( در قیامت اگر خدا هم به جهنمیان اجازه ورود به بهشت بدهد خود آنان می فهمند با این گناهان نمی شود با این کوله بار نمی شود وارد شد و خودشان برای پاک کردن خود به جهنم وارد می شوند (جهنم هم پاک کننده است ولی در مرحله ای که دیگر راههای ساده تر  مثل توبه و بازگشت در دنیا نتیجه ندهد.)

  (در قدیم هم وقتی کسی جراحتی داشت که با دوا و درمان بهبود حاصل نمی شد با آتش درمانش می کردند (نقره داغش مي كردند) (چیزی را داغ می کردند و بر روی زخم می گذاشتند ، درست است که درد فراوانی متحمل می شد اما از مرگ نجات پیدا می کرد.))